Η άλλη όψη του νομίσματος απέναντι στους παραγωγούς της Μεγαλονήσου που δεν λαμβάνουν μεγάλα ποσά παρότι πληρώνουν τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές προς τον οργανισμό
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Μια ζωή αδικημένη παραμένει η Κρήτη και γίνεται αντικείμενο εμπαιγμού από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, στον τομέα των γεωργικών ασφαλίσεων, δεδομένου ότι τόσο ο ελαιοκομικός τομέας όσο και ο αμπελουργικός είναι «ο φτωχός συγγενής» του πρωτογενούς τομέα, που αποτελούν φυσικά τη ραχοκοκαλιά της κρητικής οικονομίας αλλά και της οικονομίας γενικότερα. Οσο για τα θερμοκήπια, ο πολύχρονος εμπαιγμός των παραγωγών τους ανάγκασε να βγουν από τον ασφαλιστικό τομέα του ΕΛΓΑ, απαιτώντας την εξαίρεσή τους από την υποχρεωτικότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
Παλιά και πονεμένη είναι η ιστορία της Κρήτης σε ό,τι αφορά τον ΕΛΓΑ, αφού ουδέποτε το νησί έλαβε αποζημιώσεις κυρίως για καταστροφές στην ελαιοκομία, την ώρα που στο λεγόμενο «τρίγωνο του διαβόλου» που χαρακτηρίζονταν οι περιοχές των ροδάκινων, των βερίκοκων και των κερασιών, κάθε φορά που υπήρχαν ζημιές από τις καιρικές συνθήκες οι παραγωγοί έκαναν πάρτι, αφού απορροφούσαν τη μερίδα του λέοντος.
Ηταν τη χρονιά του 2006, Φλεβάρης μήνας, όταν χιόνισε παντού, προκλήθηκε παγετός στην επαρχία Πεδιάδος και πάνω από 500.000 ελαιόδεντρα καταστράφηκαν ανεπανόρθωτα. Κυβέρνηση; Νέα Δημοκρατία. Πρόεδρος του ΕΛΓΑ τότε; Ο γνωστός μεγαλοποινικολόγος εκείνης της εποχής και πολύ μεγάλο στέλεχος της Ν.Δ. που είχε κάνει καριέρα στην περίοδο της πολύκροτης δίκης Κοσκωτά, Νίκος Κατσαρός.
Αμέσως λοιπόν μετά τη βιβλική καταστροφή, έρχεται στην Κρήτη και επισκέπτεται το Καστέλλι και το Θραψανό. Ο ίδιος δηλώνει αποσβολωμένος από το θέαμα που αντικρίζει. Χαρακτηρίζει την περιοχή «κρανίου τόπο» και δεσμεύεται για αποζημιώσεις.
Οι χιλιάδες ελαιοπαραγωγοί ακόμα… τις περιμένουν. Βλέπεις, η τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει σωστά την καταστροφή της παραγωγής κι αυτό διότι αντί να μπει μπροστά ως φορέας υλοποίησης ο ΕΛΓΑ, δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες ένταξης των ζημιών στα ΠΣΕΑ, καθώς δεν θεωρήθηκε ότι καταστράφηκε η παραγωγή, αλλά το πάγιο κεφάλαιο, δηλαδή τα δέντρα. Μπήκαν λοιπόν κριτήρια που είχαν ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό των πληγέντων κι εδώ υπήρξαν ομολογουμένως και σημαντικά λάθη της τότε Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Πάλι τα πανωγραψήματα έπαιξαν αρνητικό ρόλο και σε εκείνη την περίπτωση, καθώς την ώρα που υπήρχε δραματική μείωση της παραγωγής ελαιολάδου εκείνης της χρονιάς, τα νούμερα από την τριετία που είχε μεσολαβήσει ήταν «απαγορευτικά» για την έγκριση του φακέλου.
Ούτε να λαδώσουν τη σαλάτα τους
Αυτό ήταν το πιο κραυγαλέο παράδειγμα εξαίρεσης της Κρήτης. Αξίζει να σημειωθεί ότι καθαρά ελαιοπαραγωγικές περιοχές της επαρχίας Πεδιάδος στον νομό Ηρακλείου, τόσο το Θραψανό όσο και το Καστέλλι, δηλαδή, έπαθαν τη χρονιά εκείνη τόσο μεγάλες καταστροφές, που από τη μια στιγμή στην άλλη νοικοκύρηδες μεγαλοπαραγωγοί δεν είχαν λάδι ούτε για τη σαλάτα τους!
Από τότε και μετά ξεκίνησε αγώνας δρόμου για την ανασύσταση των καμένων»από τον παγετό ελαιοδέντρων τους, που για να ορθοποδήσουν χρειάστηκαν πολλά χρόνια μέχρι να ξαναρχίσουν να δίνουν τον καρπό τους.
Αλλά υπάρχουν εκατοντάδες άλλα παραδείγματα μέχρι σήμερα. Οπως καταγγέλλει στο «Ελληνα Αγρότη» o παλαίμαχος αγροτοσυνεταιριστής του Ηρακλείου Ναπολέων Λουκαδάκης, ειδικά οι ελαιοπαραγωγοί της Κρήτης αδικούνται από τον ΕΛΓΑ διαχρονικά.
«Δεν αποζημιώνουν, λέει, τον ανθό. Αλλά μόνο τον καρπό. Ακόμα όμως και με ζημιές στον καρπό πάντα θα βρουν δικαιολογίες και δεν θα αποζημιώσουν. Αντίθετα, στην κεντρική και τη βόρεια Ελλάδα, κάθε φορά που καταστρέφονται τα ροδάκινα, τα βερίκοκα και τα κεράσια, οι παραγωγοί κάνουν πάρτι. Τα περισσότερα λεφτά του ΕΛΓΑ εκεί πηγαίνουν».
Μάλιστα, ακόμα και στα αμπελουργικά προϊόντα, μόνο οι παραγωγοί των επιτραπέζιων σταφυλιών έχουν πάρει μερικές αποζημιώσεις μέχρι σήμερα. Οπως λέει ο Ναπολέων Λουκαδάκης, τα επιτραπέζια πληρώνουν υπέρογκες εισφορές στον ΕΛΓΑ μέχρι και 80 ευρώ το στρέμμα. Ετσι, ούτε και οι εν λόγω παραγωγοί έχουν ποτέ ωφεληθεί ουσιαστικά από τον ΕΛΓΑ, αν ληφθεί υπόψη η υψηλή τους εισφορά όλα αυτά τα χρόνια.
«Η Κρήτη ανταποδοτικά δεν λαμβάνει μέχρι σήμερα ούτε το 15% όσων πληρώνει στον ΕΛΓΑ. Αντίθετα, η Ημαθία και οι περιοχές αυτές λαμβάνουν τουλάχιστον το 200% όσων πληρώνουν μέχρι σήμερα» καταγγέλλει ο Ναπολέων Λουκαδάκης.
Μάλιστα, οι τιμές με τις οποίες αποζημιώνονται στη βόρεια και και την κεντρική Ελλάδα είναι πάντα υψηλές. Τις βγάζει η Οργάνωση Λαϊκών Αγορών τον Οκτώβριο και με αυτές τις τιμές αποζημιώνονται στη συνέχεια οι πληγέντες παραγωγοί.
Χρώσταγε 15 ευρώ και δεν του έδιναν τα 800 ευρώ της αποζημίωσης!
Ηταν τη χρονιά του 2009 όταν έγινε η… τελευταία αναμόρφωση του ΕΛΓΑ. Οι υπουργοί της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου που την έκαναν ήταν η Κατερίνα Μπατζελή και ο Κώστας Σκανδαλίδης. Τι είχαν κάνει τότε; Διέγραψαν το χρέος-μαμούθ του ΕΛΓΑ κάπου στα 105.000.000 ευρώ και στη συνέχεια δημιούργησαν έναν άκρως εισπρακτικό μηχανισμό.
Αυτός ο μηχανισμός, λοιπόν, επιβάλλει στον αγρότη και τον κτηνοτρόφο να ασφαλίσει τις καλλιέργειες και τα ζώα του υποχρεωτικά. Η ασφάλιση γίνεται μέσα από την υπογραφή της αίτησης κάθε χρόνο για την ενιαία ενίσχυση. Ο ΕΛΓΑ αποκτάει από τότε το δικαίωμα να μπαίνει στα βιβλιάρια των παραγωγών πριν κατατεθούν οι επιδοτήσεις και να τραβάει τις ασφαλιστικές εισφορές. Αν ο παραγωγός αρνηθεί να υπογράψει την εξουσιοδότηση αυτή μέσω της αίτησης, τότε οι εισφορές βεβαιώνονται στην Εφορία. Ωστόσο, κάθε φορά που ο παραγωγός καταστρέφεται, όλο και κάτι θα του βρουν για να τον αποκλείσουν από την αποζημίωση. Ναι, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στην Κρήτη ή για την ακρίβεια μόνο στην ελαιοκομία!
«Ξέρω την περίπτωση παραγωγού από την Κρήτη που επειδή χρώσταγε 15 ευρώ από τις εισφορές στον ΕΛΓΑ δεν του έδιναν τα 800 ευρώ που έκανε να πάρει αποζημίωση. Και του τα έβαλαν μόνο όταν πήγε και πλήρωσε τα 15 ευρώ» θυμάται ο Ναπολέων Λουκαδάκης.
Καταλήγοντας πάντως, ο ίδιος κάνει και μια αναφορά στο σκάνδαλο των επιδοτήσεων. «Οσοι συνεταιριστές αποδειχθεί ότι πράγματι έχουν εμπλακεί σε παράνομες επιδοτήσεις λειτουργώντας σε βάρος άλλων αγροτών καλά θα κάνουν να παραιτηθούν από το αγροτικό κίνημα».
Στο μεταξύ, πολύ σημαντικό, αλλά οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποι των αγροτών δεν το επικαλούνται. Πώς είναι δυνατόν να σου επιβάλλουν να προασφαλίσεις την παραγωγή σου χωρίς να ξέρεις καν ότι θα βγάλεις αυτήν την παραγωγή;
Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα
Εδώ και κάθε λίγα χρόνια βγαίνουν οι εκπρόσωποι των αγροτών και των κτηνοτρόφων της Κρήτης και θέτουν επιτακτικά την ανάγκη αναμόρφωσης του κανονισμού του ΕΛΓΑ.
Σύμφωνα με το πάγιο αίτημα της Κρήτης -που αποτελεί αίτημα και της υπόλοιπης Ελλάδας φυσικά, όπου υπάρχουν ελαιοκαλλιέργειες-, θα πρέπει έστω και με την αύξηση της εισφοράς να καλύπτεται και ο ανθός της ελιάς. Και αυτό να ισχύσει γενικότερα στην ανθοφορία, είτε πρόκειται για ελιά είτε πρόκειται για αμπέλι ή για άλλες καλλιέργειες.
Ομως, αντί να γίνει αυτό, δέχονται πάντοτε τις «άνωθεν διαβεβαιώσεις» και στη συνέχεια όλα ξεχνιούνται και πάμε από την αρχή. Ελάχιστα χρήματα διαχρονικά έχει λάβει η Κρήτη σε ελαιοκομία και αμπελοκαλλιέργεια, με την κτηνοτροφία μόνο να έχει πάρει κάποια χρήματα, αλλά με το… αζημίωτο αν σκεφτεί κανείς πως από τα… 8.000.000 αιγοπρόβατα που δήλωσε η Κρήτη όλα «πληρώνουν» γύρω στο 1 ευρώ ανά κεφάλι στον ΕΛΓΑ. Τώρα που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο ΕΛΓΑ θα γυρίσει πίσω τα χρήματα αυτά; Προφανώς και όχι…
Πάντως, τόσο στον ΟΠΕΚΕΠΕ όσο και στον ΕΛΓΑ της Κρήτης οι διευθυντές βρίσκονται αμετακίνητοι στις θέσεις τους εδώ και 25 χρόνια τουλάχιστον, γεγονός που καταδεικνύει πως όποια κυβέρνηση και αν πάρει την εξουσία (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα των μνημονιακών χρόνων φυσικά) τους θεωρούσε άξιους και ικανούς σε αυτές τις θέσεις, παρά τα παράπονα των παραγωγών.
Ειδικά στον ΟΠΕΚΕΠΕ μόνο αρνητικά είναι τα παράπονα ως προς την εξυπηρέτηση του αγροτοκτηνοτροφικού κόσμου της Κρήτης εδώ και δεκαετίες.
