Στην τελική ευθεία βρίσκεται η ίδρυση Δημοτικού Λιμενικού Γραφείου στην Αλεξανδρούπολη
ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΓΓΙΝΑ
Δασολόγος
Στην τελική ευθεία βρίσκεται η ίδρυση Δημοτικού Λιμενικού Γραφείου στην Αλεξανδρούπολη, ύστερα από προσπάθειες (και με τις σχετικές συνεργασίες) του Δήμου, αφού η σχετική απόφαση δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ).
Ο Αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας Αλεξανδρούπολης, Ηλίας Δαστερίδης, ανέλυσε το πώς ακριβώς προέκυψε η ιδέα για την δημιουργία Δημοτικού Λιμενικού Γραφείου. Ειδικότερα, ο κ. Δαστερίδης δήλωσε: «Αφορμή για την δημιουργία του Δημοτικού Λιμενικού Γραφείου ήταν το αλιευτικό καταφύγιο της Μαΐστρου, όπως επίσης και το αλιευτικό καταφύγιο στο Δέλτα του Έβρου, εκεί όπου οι ψαράδες, οι αγρότες, οι κυνηγοί και όλοι αυτοί που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, πρέπει να έχουν ασφαλή πρόσβαση στις βάρκες τους. Δηλαδή, να γίνει μία ανάπλαση και να πάρουμε μέρος σε χρηματοδοτικά εργαλεία που θα επιτρέψουν να δημιουργηθούν ασφαλείς χώροι πρόσβασης, ούτως ώστε να μπορέσουν να ασκήσουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα με ασφαλή τρόπο.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος φορέας και το γραφείο για να καταθέσεις προτάσεις. Για να έχεις αρμοδιότητα στον αιγιαλό, πρέπει να υπάρχει το αυτοτελές Δημοτικό Λιμενικό Γραφείο». Ο κ. Δαστερίδης στάθηκε και στο γεγονός πως δεν ήταν εύκολος ο δρόμος μέχρι να ληφθεί η απόφαση και να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες διαδικασίες για την δημιουργία του λιμενικού γραφείου, καθώς υπήρχαν πολλές διαφωνίες και συγκρούσεις: «Προχωρήσαμε στην ίδρυση αυτού του Γραφείου με πολύ κόπο και αντιπαραθέσεις εντός και εκτός Δημοτικού Συμβουλίου, όμως το τελικό αποτέλεσμα μάς δικαιώνει, καθώς πλέον δίνεται λύση σε πολλά προβλήματα, πέραν του αλιευτικού καταφυγίου της Μαΐστρου και στο Δέλτα του Έβρου. Θα καταθέσουμε πρόταση και στο Δημοτικό Συμβούλιο και στα αρμόδια Υπουργία ώστε να χαρακτηριστεί ως Αλιευτικό Καταφύγιο και η περιοχή του Τουριστικού Περιπτέρου Δέλτα Έβρου. Πιστεύω θα είναι σύμφωνοι όλοι οι αρμόδιοι φορείς, όπως είναι το Δασαρχείο και ο ΥΦΕΠΕΚΑ», ανέφερε χαρακτηριστικά. Όσον αφορά το γραφείο, αυτό θα βρίσκεται στα όρια του Δήμου Αλεξανδρούπολης, στο κεντρικό Δημαρχείο. Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Δαστερίδη, «θα οριστούν συγκεκριμένοι υπάλληλοι.
Η νομοθεσία μας επιτρέπει να έχουμε τακτικό και έκτακτο προσωπικό, μπορεί να είναι 1+1 άτομα ή 2+2, αναλόγως με τον όγκο εργασίας. Ίσως γίνει άμεσα και ορισμός υπαλλήλων από άλλες υπηρεσίες μέχρι να γίνουν προσλήψεις, καθώς υπάρχουν χρηματοδοτικά εργαλεία που είναι ανοιχτά μέχρι το 2027 και αφορούν αναπλάσεις λιμενικών εγκαταστάσεων και πρέπει οι προτάσεις να κατατεθούν άμεσα. Επείγει η δημιουργία του αλιευτικού καταφυγίου της Μαΐστρου, καθώς στην περιοχή εκείνη δραστηριοποιούνται δημότες και βγάζουν το μεροκάματό τους. Πρέπει να νομιμοποιηθεί, καθώς μέχρι τώρα δεν φαινόταν (σ.σ. το αλιευτικό καταφύγιο) στον χάρτη». Τέλος, ο Αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας συμπλήρωσε: «Άλλη αρμοδιότητα έχει ο Οργανισμός Λιμένα Αλεξανδρούπολης που έχει στην αρμοδιότητά του 4 λιμάνια (Αλεξανδρούπολης, Μάκρης και 2 στη Σαμοθράκη) και άλλη το Δημοτικό Αλιευτικό Γραφείο. Βέβαια, οποιαδήποτε συνεργασία είναι ευπρόσδεκτη για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Να πάρει η περιοχή μας μεγαλύτερη αξία και να έχει μεγαλύτερη ασφάλεια. Για παράδειγμα, όλες αυτές οι βάρκες που είναι σκόρπιες στα Δικέλλα, να είναι μαζεμένες στην παραλία Μεσημβρίας σε μία μαρίνα για σωστή χρήση της παραλιακής γραμμής».
Στην Ελλάδα η παράκτια αλιεία είναι συνυφασμένη με την ιστορία, τον πολιτισμό και την ευημερία μας. Ζούμε σε μια χώρα με πλούσια αλιευτική παράδοση, με ποικίλες τεχνικές και πρακτικές. Τόσο η παράκτια αλιεία, όσο και οι άλλες μορφές αλιείας, εξακολουθεί να αποτελεί βασικό πυλώνα του παραγωγικού ιστού της Ελλάδας, διαθέτοντας τουλάχιστον μέχρι τώρα έναν ικανοποιητικό στόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ταυτόχρονα στα καταγάλανα νερά της Μεσογείου, κολυμπούν πάνω από 700 είδη ψαριών πολλά από τα οποία είναι εμπορικά, όπως η γόπα και οι σαρδέλες, αλλά και ο ερυθρός τόνος, που έρχεται στην κλειστή μεσογειακή λεκάνη αποκλειστικά για να γεννήσει.
Τι θα γίνει με τα πρόστιμα των αλιέων;
Όσον αφορά τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στους ψαράδες της Μαΐστρου για τις παράνομες εγκαταστάσεις, μέχρι να δημιουργηθεί και επίσημα το Δημοτικό Λιμενικό Γραφείο Αλεξανδρούπολης, ο κ. Δαστερίδης δήλωσε ότι με βάση το καταστατικό, τα πρόστιμα θα πρέπει να «παγώσουν» και να σταματήσουν. Συγκεκριμένα, ο κ. Δαστερίδης δήλωσε: «Σε όσους επιβλήθηκαν πρόστιμα, χρησιμοποιήσαν την έγκριση του Δημοτικού Λιμενικού Γραφείου Αλεξανδρούπολης για την νομική κάλυψη των υφιστάμενων λιμενικών εγκαταστάσεων Μαΐστρου και περιμένουμε την απάντηση και τις κινήσεις της κτηματικής υπηρεσίας, αλλά περιμένουμε την απάντηση και τις κινήσεις του Υπουργείου Ναυτιλίας και Εσωτερικών. Πραγματοποιήθηκαν ανακοπές στα πρόστιμα, ακολουθούνται οι νομικές διαδικασίες από τα αρμόδια όργανα, όπως είναι τα δικαστήρια, έτσι ώστε να δώσουν την λύση. Αυτήν την στιγμή, τα πρόστιμα όχι μόνο “παγώνουν”, αλλά πρέπει και να σταματήσουν», ολοκλήρωσε ο Αντιδήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Ηλίας Δαστερίδης. Γιατί αν δεν γίνει αυτό οι αλιείς είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό. Σύμφωνα με ψαρά της περιοχής σύντομα οι περισσότεροι αλιείς θα πρέπει ή να εγκαταλείψουν την πόλη της Αλεξανδρούπολης προς αναζήτηση εργασίας ή να ασχοληθούν με άλλο επάγγελμα. Στην παράκτια αλιεία, στην ευρύτερη περιοχή του νομού, εργάζονται περί τις τριακόσιες οικογένειες. Υπολογίζεται ότι πρόκειται για τουλάχιστον δύο άτομα από κάθε οικογένεια, που απασχολούνται πλήρως ή μερικώς με την αλιεία. «Από αυτές οι 150 περιμένουν να ζήσουν αποκλειστικά από το χώρο της αλιείας, οι υπόλοιπες έχουν και κάποιο δεύτερο επάγγελμα μέσα στην οικογένεια για να ζήσουν». Στο Θρακικό Πέλαγος, υπάρχουν συγκεκριμένα είδη που είναι στόχοι της παράκτιας αλιείας. Αυτά εμφανίζονται κάποιες εποχές του χρόνου, σε μεγάλες ποσότητες και τα «κυνηγούν» όλοι οι παράκτιοι, όπως η γαρίδα, είδος που αφήνει υψηλά οικονομικά οφέλη στον ψαρά, η γλώσσα, το χταπόδι, η σουπιά και η κουτσομούρα. Σε ποσότητες επίσης, αλλά χωρίς το αντίστοιχο οικονομικό όφελος, είναι τα είδη του κεφάλου κυρίως, που αποτελούν και τους βασικούς στόχους του παράκτιου ψαρά. Κι όσον αφορά στο κέρδος ενός παράκτιου αλιέα; «Τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί τα αλιεύματα και αυτό έχει ως επακόλουθο τη μείωση των εσόδων». Βέβαια η μείωση αυτή έχει ξεκινήσει, πριν αρχίσουν να μειώνονται τα αλιεύματα και οφείλεται στην πολύ μεγάλη αύξηση των λειτουργικών εξόδων.
Μειωμένος ο τζίρος των αλιέων της περιοχής
Αρνητική εξέλιξη υπήρξε και η μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων. Κυρίως λόγω της υπερ-αλίευσης, της μόλυνσης και της ρύπανσης της θάλασσας από τα φυτοφάρμακα που καταλήγουν σ΄ αυτή από τα ποτάμια. Παράλληλα, δεν λαμβάνεται το παραμικρό μέτρο για την προστασία του γόνου και των μικρών ψαριών. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο στο Θρακικό Πέλαγος, λόγω της έντονης δραστηριότητας του αλιευτικού στόλου της Τουρκίας. Πρόκειται για νέο αλιευτικό στόλο, πολύ σύγχρονο, εκσυγχρονισμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό, με τη συμμετοχή εταιριών μεγάλων συμφερόντων, με πολύ μεγάλα σκάφη που αλιεύουν ανεξέλεγκτα. Επειδή δεν ανήκουν στην Ε.Ε., δεν έχουν υποχρέωση να ακολουθούν την πολιτική της και τα μέτρα που λαμβάνονται για τους Θρακιώτες αλιείς.Τα δίχτυα τους είναι πιο πυκνά που πιάνουν ακόμη και την αθερίνα. Προκαλούν ζημιά στα διεθνή ύδατα και μπαίνουν και στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Γίνονται συστάσεις στο λιμεναρχείο και λένε ότι οι δικοί μας οι ψαράδες δεν μετρούν καλά. Έτσι, πετώντας το μπαλάκι στους αλιείς και με γερασμένο στόλο και πληθυσμό, τα προβλήματα διογκώνονται, δίνοντας μια τάση εξαφάνισης του επαγγέλματος. Ο αλιευτικός στόλος της περιοχής μειώνεται κάθε χρόνο, αφού η δουλειά των ψαράδων μειώνεται συνεχώς. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 υπήρχαν 27 μηχανότρατες σε Αλεξανδρούπολης και Σαμοθράκη, σήμερα ο αριθμός τους φτάνει τις 11. Οι περισσότερες μηχανότρατες έχουν βγει προς πώληση, καθώς το μεροκάματο δεν καλύπτει τα έξοδα τους. Νέα σκάφη δεν κατασκευάζονται όπως και νέα άτομα δεν μπαίνουν στην δουλειά. Όσοι συνεχίζουν το επάγγελμα παλεύουν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν σε ένα ζοφερό περιβάλλον. Φυλούν κυριολεκτικά Θερμοπύλες, μαζί με τους αγρότες και τους εναπομείναντες κτηνοτρόφους της πιο δύσκολης και εθνικά ευαίσθητης περιφέρειας της χώρας. Γι’ αυτό κάθε προσπάθεια ή κάθε μέτρο που λύνει έστω και ένα πρόβλημα των ανθρώπων αυτών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
