Συναγερμός έχει σημάνει στους αγρότες της Πέλλας και της Ημαθίας, καθώς η κατακράτηση υδάτινων πόρων από τη ΔΕΗ, καθώς επίσης και τα μολυσμένα κανάλια σε συνδυασμό με τη μη υλοποίηση αρδευτικών έργων φέρνουν σειρά καλλιεργητών σε δύσκολη θέση.
Η διαχείριση υδάτινων πόρων είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα της εποχής. Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο ρεπορτάζ η ΔΕΗ στερεί χιλιάδες κυβικά αρδευτικού νερού από καλλιέργειες που το έχουν ανάγκη, όπως το βαμβάκι, το ρύζι, τα σιτηρά, το καλαμπόκι και πολλές άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες, καθώς το χρησιμοποιεί σε υδροηλεκτρικά φράγματα.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μέχρι στιγμής η χαμηλή ροή του ποταμού Αλιάκμονα, αλλά και η κλειστή στρόφιγγα της ΔΕΗ φέρνουν τη μισή ποσότητα νερού από όση έχουν ανάγκη οι καλλιέργειες. Με πολύ απλά λόγια περίπου ένα εκατομμύριο στρέμματα κινδυνεύουν να «καούν» λόγω έλλειψης αρδευτικού νερού.
Για το θέμα εξέδωσε ανακοίνωση η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ημαθίας:
«Η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ημαθίας καταγγέλλει την επικίνδυνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την άρδευση των χωραφιών στην περιοχή μας, εξαιτίας της κατακράτησης των νερών του Αλιάκμονα από τη ΔΕΗ, της ρύπανσης των καναλιών και της παντελούς έλλειψης δημόσιων αρδευτικών έργων.
Την ώρα που οι παραγωγοί βρίσκονται στην καρδιά της καλλιεργητικής περιόδου, με τις σοδειές να «ψήνονται» από τη ζέστη, το αρδευτικό νερό είτε δεν φτάνει καθόλου είτε είναι ακατάλληλο, με σοβαρούς κινδύνους για την παραγωγή, τη δημόσια υγεία και το εισόδημά μας.
Η ΔΕΗ – που όλα τα προηγούμενα χρόνια εισπράττει από τον ιδρώτα του λαού – κρατάει τα νερά στο φράγμα Πολυφύτου, βάζοντας πάνω από την αγροτική παραγωγή τα συμφέροντα των μετόχων και των εργολάβων της «πράσινης» ενέργειας.
Οι ευθύνες των κυβερνήσεων και της Περιφέρειας είναι τεράστιες
Όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα:
- Ξηλώνουν τις υποδομές και ιδιωτικοποιούν τη διαχείριση του νερού,
- Ενισχύουν τις μεγάλες επιχειρήσεις μεταποίησης – και όχι τους φτωχούς αγρότες,
- Αφήνουν στην τύχη τους τα ΤΟΕΒ, χωρίς προσωπικό, χωρίς ρεύμα, χωρίς ανταλλακτικά,
- Και σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στη ρύπανση της Τάφρου 66, όπου καταλήγουν λύματα, απόβλητα και χημικά, την ώρα που ποτίζουμε τα χωράφια μας.
Διεκδικούμε:
- Να απελευθερωθούν άμεσα οι αναγκαίες ποσότητες νερού από το φράγμα Πολυφύτου, με προτεραιότητα στις ανάγκες άρδευσης.
- Να σταματήσει τώρα η ρύπανση των καναλιών και της Τάφρου 66. Να υπάρξει δημόσια ενημέρωση για την ποιότητα του νερού.
- Να γίνουν έργα κρατικής ευθύνης για φράγματα, δίκτυα, δεξαμενές, αντλιοστάσια. Όχι άλλες “μελέτες επί μελετών”.
- Να επιδοτηθεί το κόστος ρεύματος για άρδευση και να καταργηθούν τα χαράτσια στους ΤΟΕΒ.
- Να αποζημιωθούν στο 100% οι παραγωγοί που θα υποστούν απώλεια σοδειάς λόγω έλλειψης ή ακαταλληλότητας νερού.
Το νερό δεν είναι εμπόρευμα – είναι κοινωνικό και παραγωγικό αγαθό. Δεν ανεχόμαστε να ξεραθούν οι καλλιέργειες μας για να κάνουν μπίζνες η ΔΕΗ και οι επενδυτές της “πράσινης ανάπτυξης”.
Καλούμε τους συναδέλφους αγρότες, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής να βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα.
Μόνο με οργάνωση και αγώνα μπορούμε να έχουμε αποτέλεσμα.
Η σωτηρία της παραγωγής είναι στα χέρια μας».
